Τι χρειαζεται τελικα για να μας αφυπνίσει?
Βλέπω τοσες διαφορετικες αποψεις πανω σ'αυτο το συμβαν, κ'ομως υπαρχουν μερικα πραγματα που πρεπει ολοι να δουμε και να εχουμε υπ'οψην μας....κανενα facebook group, κανενα personal message sto msn, κανενα τηλεοπτικο καναλι δεν ειναι ικανο να μας ξεσηκωσει...εδω θελει την ανθρωπινη πυγμη και την ενεργεια ολων μας....
Το μηνυμα αυτο το εφτιαξα γιατι προσπαθω απλα, μεσα σε ολη την προπαγανδα και τα ψεματα που μας γεμιζουν ,να δωσω και μια διαφορετικη αποψη πανω στο θεμα....δεν λεω πως η δικια μου αποψη ειναι η σωστη, απλα προσπαθω να δωσω την δικια μου εκδοχη...πολλοι μπορει να διαφωνήσουν μ'εμενα, αλλοι να συμφωνησουν... δεν φοβαμαι να εκφρασω την γνωμη μου πια, γιατι βλεπω πως εκτος απο εμενα, ενα 18χρονο παιδι, υπαρχουν και μερικες εκατονταδες αλλοι στον δρομο παλευοντας να ακουστουν και να ξεσηκωσουν..ο καθενας με τον τροπο του, και ολοι μαζι ενωμενοι για να δημιουργησουμε τον τοπο στον οποιο θελουμε να ζουμε....
Ειναι καιρος για ηρωες!το εδαφος ειναι τοσο προσφορο, μην φοβαστε να ορθώσετε αναστημα, μην φοβαστε να βοηθησετε ενα παιδι που ειναι αναμεσα σε 15 ΜΑΤαδες.
Την επομενη φορα να το κανετε! οχι για την αναγνωριση, αλλα για την σωτηρια της ψυχης σας.....μηπως ειχατε αμφιβολιες εκεινη την στιγμη? την επομενη φορα να σκεφτειτε πρωτα, οπως ελεγε και ο shakespeare: Οι αμφιβολιες ειναι προδοτες και γινονται αιτια να χασουμε το καλο που θα μπορουσαμε να κερδισουμε, γιατι μας κανουν να φοβομαστε να ενεργησουμε.
Το λεω αυτο γιατι οταν γυρισετε σπιτια σας, στην δικια σας θαλπωρη, θα σκεφτείτε: μα τελικα γιατι ζω? γιατι γεννηθηκα αν δεν μπορω να προσφερω ενεργα σ'αυτη τη ζωη...θα ερχονται συνεχεια οι σκηνες στο μυαλο σας, εκεινου του παιδιου, χωρις ομως να μπορειτε να κανετε τιποτα πια...!ετσι ενιωσα εγω οταν μου συνεβη...και υποσχεθηκα στον εαυτο μου ποτε ξανα να μην τους φοβηθω! ποτε ξανα να μην το βαλω κατω και να σκύψω το κεφαλι...ο δρομος ειναι δυσκολος! οπως οταν σε περικυκλωνουν τα ΜΑΤ και σου αφηνουν μονο ενα ανοιγμα να περασεις, μονο που αυτο το ανοιγμα ειναι γεματο καπνογονα...
Ποσες φορες πρεπει να πουμε πως η ζωη ειναι στα χερια σου? ποσες φορες πρεπει να σου πω οτι πρεπει να παλεψεις για τα δικαιωματα σου?ποσες φορες πρεπει να σε χαστουκισω για να μαθεις να μην κρινεις απο αυτα που σου δειχνουν τα καναλια? Εσυ λοιπον ακριτε κριτη στον καναπε σου, την επομενη φορα που θα πεις,"Ποιος δινει το δικαιωμα σ'αυτα τα κωλοπαιδα να λεηλατουν?" να σκεφτεις πρωτα πως ο κοσμος που μας εφερες, ειναι αυτος που ονειρευοσουν ΕΣΥ? ειναι αυτος που θες για τα παιδια ΣΟΥ? Πρεπει να δικαιολογήσεις το μισος μου εσυ εμπειρε της ζωης και να με συγχωρησεις που δεν μπορω να ζησω και να ανεχτω εναν τοσο ψευτικο κοσμο που μου εδωσες να ζω...
Δεν σταματαω να ελπιζω και ξερω πως βαθια μεσα σου γουσταρεις που εχω καταφερει να υψωσω αναστημα, και να εκφρασω ολα οσα δεν καταφερες εσυ...και να ξερεις πως οι ελπιδες ειναι τα ονειρα οσων δεν κοιμουνται! Και εγω ειμαι ξυπνιος!!! ζω, υπαρχω και αναπνεω...δεν ειμαι ενα αλογο ον και ονειρευομαι εναν κοσμο...Ειναι η δικια μου απαντηση στην ανθρωπινη μοναξια!!!
Εχω τοσα να πω....τοσα κειμενα να γεμισω,βοηθησε με να ακουστω ακομα και αν δεν σε εκφραζω...γιατι οταν ερθει η ωρα σου να πεις αυτα που πιστευεις, εγω θα σε υποστηριξω με ολη την δυναμη μου ακομη και αν δεν πιστευω τιποτα απ'αυτα που εκφραζεις, θα υποστηριζω το δικαιωμα σου να εισαι ελευθερος!
Τελικα τι φοβασαι?
Σταυρος Τσακοπουλος
apo enan filo.
